Muzg.
Kudo
në menca konviktesh
u ndezën
Lulet
e çajit
të malit
Dashnorët
meshkuj
të viteve tetëdhjetë
Nis’ e ikin
pa paguar
Prej bar
-lulishte
“Një majit”
E errët,
në rrugë të Elbasanit,
bri postës
Ora shënon një orë darke
Me çaj malesh e djathë Gjirokastre
Kurse oborri i konviktit nis
Një mbushj-e-zbrazje
Baticë -zbaticë
Me përparëse
Të zeza basme
Që poshtë kanë konviktore
Hënore
Alabastre
Halabakët-dashnorë
Grupe-grupe si dasmorë
Fërshëllejnë
Nëpër kangjella, dritare të stinës
Me guralecët
E dhëmbëve të nikotinës
U fërshëllejnë gocave të Dibrës
Që mësojnë anglishten gjithë ditën e ditës
Gocave të Shqipërisë së vogël u fërshëllejnë
Gocave të Gramshit, Kavajës
Që janë shpesh goca të dajës dhe hallës
Për ata që gju’jnë konviktore të Sarandës,
Gocat e konviktit kur dritat fiknin
Këndonin në kor këngë
Me llafe disi të pista
Në vitet që pasuan nisën të këndojnë
Me pizhama e ulërima
Në dhomat e tyre pa drita
Këngë me tekstet e mija
Pa ditur që i shkruaja unë
Pa e ditur se sa herë shqiptonin
Ndonjë folje të vetës së parë
Brenda tyre futej një djalë
I panjohur
Që e kishin kaq pranë
Po kjo u ndodhte kaq kollaj
(Se) për kohën unë figuroja
Një djalosh ende shumë femëror
Për të merituar kështu
Identitetin e tyre provizor
Një çun i padirsur isha, fëmijë
Që rritesha veç kur i shihja
I informoja plot tmerr për lëvizjet
E dashnorëve halabakë
Teksa ata i gjurmonin
Në oborre e korridore
Me një dihatje plot kërcënime e citate dashurore
Teksa edhe ata vetë njëkohësisht
Të përndjekur ishin
Nga dezhurnët e shkollës, kujdestarët e konviktit
(Policia seksuale e regjimit)
Sepse ata prishnin orarin e studimit
(Dashnorët)
Për të shkelmuar me tërbim
Konviktoret e Kurbinit
Të kapluar ashtu
Nga xhelozia
Dhe papunësia
Dashnorë si marinarë nëndetësesh
Të etur për njerëz më shumë se për femra
Me bluzat e tyre vija-vija
Dhe pantallonat varur rreth këmbëve të shtrembra
Si këmborë. (Këtyre u thoshin pantallona kauboj)
Dashnorë të dobët me mustaqe
Dhe ndonjë push tjetër në faqe si perandorë
Austrohungarie
Hipur në taksitë e shtetit
Nën efektin e shkurtër
Të morfinave të maternitetit
Nën aromën e çajit të malit
Dhe djathit mercenar të Rrapo Hekalit
Kurse nata ku zhvilloheshin këto ngjarje
Ishin konviktoret me përparëse
Të zeza basme
(Zgjedhonin symbyllur lloj-lloj foljesh
Të italishtes
Për të kapërcyer me mend
Kufinjtë me korrent
Të Republikës)
Konviktoret e Dropullit janë minoritet i popullit
Ato merren vesh greqisht me konviktoret e Himarës
Që i përkthejnë tek djemtë e Tiranës
Si edhe konviktoret e Shkodrës
S’i ke dot në vend të motrës
Konviktore të Gjuhëve të Huaja
Konviktore nën diktaturë, duke pritur
Nën frymëmarrje të dhunshme
Kapitalizmin në horizont, si kushëririn zhvirgjërues
Për të punuar më pas përkthyese tek Usaidi
Fë-më-në -ja
Pnudi, Rinasi, Frankofonia
Për t’u bërë ashtu urat mbi të cilat
Vinte në Shqipëri
Teknologjia, demokracia
Antropo-morfizuar
Në forma të ndryshme meshkujsh të huaj
Kurse dashnorët e hershëm profesionalë
Vendas
Vdiqën në përgjithësi
Nën plumbat liberalë
Të tranzicionit
(Disa drejtojnë në Milano, Londër
En-xhi-o-në imediate të prostitucionit)
P .S.
(Ndërkaq tregimtari vazhdonte (mes zakonit
Dhe muzave)
Të koleksiononte mes vargjesh fytyrën e kohës
Nxjerrë nga sytë provizorë të meduzave)
në menca konviktesh
u ndezën
Lulet
e çajit
të malit
Dashnorët
meshkuj
të viteve tetëdhjetë
Nis’ e ikin
pa paguar
Prej bar
-lulishte
“Një majit”
E errët,
në rrugë të Elbasanit,
bri postës
Ora shënon një orë darke
Me çaj malesh e djathë Gjirokastre
Kurse oborri i konviktit nis
Një mbushj-e-zbrazje
Baticë -zbaticë
Me përparëse
Të zeza basme
Që poshtë kanë konviktore
Hënore
Alabastre
Halabakët-dashnorë
Grupe-grupe si dasmorë
Fërshëllejnë
Nëpër kangjella, dritare të stinës
Me guralecët
E dhëmbëve të nikotinës
U fërshëllejnë gocave të Dibrës
Që mësojnë anglishten gjithë ditën e ditës
Gocave të Shqipërisë së vogël u fërshëllejnë
Gocave të Gramshit, Kavajës
Që janë shpesh goca të dajës dhe hallës
Për ata që gju’jnë konviktore të Sarandës,
Gocat e konviktit kur dritat fiknin
Këndonin në kor këngë
Me llafe disi të pista
Në vitet që pasuan nisën të këndojnë
Me pizhama e ulërima
Në dhomat e tyre pa drita
Këngë me tekstet e mija
Pa ditur që i shkruaja unë
Pa e ditur se sa herë shqiptonin
Ndonjë folje të vetës së parë
Brenda tyre futej një djalë
I panjohur
Që e kishin kaq pranë
Po kjo u ndodhte kaq kollaj
(Se) për kohën unë figuroja
Një djalosh ende shumë femëror
Për të merituar kështu
Identitetin e tyre provizor
Një çun i padirsur isha, fëmijë
Që rritesha veç kur i shihja
I informoja plot tmerr për lëvizjet
E dashnorëve halabakë
Teksa ata i gjurmonin
Në oborre e korridore
Me një dihatje plot kërcënime e citate dashurore
Teksa edhe ata vetë njëkohësisht
Të përndjekur ishin
Nga dezhurnët e shkollës, kujdestarët e konviktit
(Policia seksuale e regjimit)
Sepse ata prishnin orarin e studimit
(Dashnorët)
Për të shkelmuar me tërbim
Konviktoret e Kurbinit
Të kapluar ashtu
Nga xhelozia
Dhe papunësia
Dashnorë si marinarë nëndetësesh
Të etur për njerëz më shumë se për femra
Me bluzat e tyre vija-vija
Dhe pantallonat varur rreth këmbëve të shtrembra
Si këmborë. (Këtyre u thoshin pantallona kauboj)
Dashnorë të dobët me mustaqe
Dhe ndonjë push tjetër në faqe si perandorë
Austrohungarie
Hipur në taksitë e shtetit
Nën efektin e shkurtër
Të morfinave të maternitetit
Nën aromën e çajit të malit
Dhe djathit mercenar të Rrapo Hekalit
Kurse nata ku zhvilloheshin këto ngjarje
Ishin konviktoret me përparëse
Të zeza basme
(Zgjedhonin symbyllur lloj-lloj foljesh
Të italishtes
Për të kapërcyer me mend
Kufinjtë me korrent
Të Republikës)
Konviktoret e Dropullit janë minoritet i popullit
Ato merren vesh greqisht me konviktoret e Himarës
Që i përkthejnë tek djemtë e Tiranës
Si edhe konviktoret e Shkodrës
S’i ke dot në vend të motrës
Konviktore të Gjuhëve të Huaja
Konviktore nën diktaturë, duke pritur
Nën frymëmarrje të dhunshme
Kapitalizmin në horizont, si kushëririn zhvirgjërues
Për të punuar më pas përkthyese tek Usaidi
Fë-më-në -ja
Pnudi, Rinasi, Frankofonia
Për t’u bërë ashtu urat mbi të cilat
Vinte në Shqipëri
Teknologjia, demokracia
Antropo-morfizuar
Në forma të ndryshme meshkujsh të huaj
Kurse dashnorët e hershëm profesionalë
Vendas
Vdiqën në përgjithësi
Nën plumbat liberalë
Të tranzicionit
(Disa drejtojnë në Milano, Londër
En-xhi-o-në imediate të prostitucionit)
P .S.
(Ndërkaq tregimtari vazhdonte (mes zakonit
Dhe muzave)
Të koleksiononte mes vargjesh fytyrën e kohës
Nxjerrë nga sytë provizorë të meduzave)
"Pasqyra e lendes", ORA, 2004
Ervin Hatibi
No comments:
Post a Comment