Kënga e statujës

Rainer Maria Rilke

Kush është ai që më do aq shumë,

sa të mohojë jetën e tij të shtrenjtë?

Nëse njëri mbytet për mua në det,

do të rikthehem nga guri në jetë

atëherë, në jetë e shpenguar.

Sa shumë përmallem për gjakun që vrujon;

guri është i qetë.

Ëndërroj për jetën: jeta është e mirë.

Nuk e ka askush guximin,

me të cilin dua të zgjohem?

Dhe kur më në fund të jem në jetën,

që më jep gjithë thesaret, -
- - - - - - - - - - - - - - - - -
kështu e vetme do të

qaj, qaj për gurët e mi.

E ç’më hyn në punë gjaku im, kur piqet si vera?

Ai s’do mund të thërresë nga deti atë,

që aq shumë më deshi.

Nga “Libri i Pikturave”


Art: Bosch